Pod ciemnymi gwiazdami

Wakacyjną niespodzianką okazał się brytyjski obraz „Pod ciemnymi gwiazdami” w reżyserii niejakiego Michaela Pearce’a, który udowodnił, że nie tylko w Polsce najlepsze filmy kręcą debiutanci.

Nieszablonowa mieszanka romansu i thrillera psychologicznego ma wszystko co niezbędne do znęcania się nad emocjami zaintrygowanego widza. Film, którego akcja rozgrywa się gdzieś w nadmorskiej miejscowości opowiada o młodej dziewczynie, pracującej na co dzień jako przewodniczka wycieczek busowych. W dniu swoich urodzin poznaje atrakcyjnego, choć niekoniecznie budzącego zaufanie mężczyznę, trudniącego się rzemiosłem i kłusownictwem. Nienajgorzej rokujący związek musi zmierzyć się z niejasną przeszłością kontrowersyjnego delikwenta, który delikatnie mówiąc nie przepada za przestrzeganiem prawa.

Mroczny klimat i wyjątkowo nieoczywista fabuła uczyniły debiutancką produkcję tak bardzo smaczną, że aż palce lizać. Ogromne ukłony należą się przede wszystkim odtwórcom głównych ról, tj. Johnnemu Flynnowi, a zwłaszcza Jessie Buckley, która zgłosiła poważne aspiracje do oscarowej nominacji.

Summa summarum – pozycja obowiązkowa na ostatni tydzień wakacji.

Ocena filmu: 8/10

Dawid Kmieć

Reklamy

Oko na Julię

Blisko miesiąc czasu zajęło mi zabranie się do napisania kilku zdań o nietypowym filmie „Oko na Julię”, opowiadającym o amerykańskim dronie, który oprócz pilnowania afrykańskich rurociągów z ropą naftową postanowił wesprzeć rozbitego psychicznie ochroniarza, umożliwiając mu podglądanie młodej muzułmanki, wiodącej niekoniecznie szczęśliwe życie w jednym z krajów trzeciego świata.

Oryginalna fabuła znalazła dość mocne wsparcie w solidnej reżyserii i przekonującym aktorstwie, dzięki czemu otrzymaliśmy angażującą emocjonalnie produkcję, posiadającą wszelkie predyspozycje do pobudzenia naszej wyobraźni.

Szkoda, że takie historie to tylko w filmie…

Ocena filmu: 7.5/10

Dawid Kmieć

Do zobaczenia w zaświatach

Smacznego absurdu w kinie jak na lekarstwo, toteż warto obejrzeć francuski dramat „Do zobaczenia w zaświatach” o dwóch weteranach wojennych, trudniących się w sprzedawaniu nieistniejących pomników ku czci żołnierzy poległych w trakcie I wojny światowej.

Z lekka baśniowy klimat Paryża lat 20-tych ubiegłego stulecia w połączeniu z umiarkowanie wciągającą fabułą pozwala bez grymasu na twarzy łyknąć smakowity kąsek, który nie wykorzystał w pełni swojego potencjału.

Pamiętajmy jednak, że wciąż trwający wakacyjny sezon ogórkowy to nie czas na wybrzydzanie, stąd każdemu rozsądnemu i szanującemu się kinomanowi nie wypada wręcz pogardzić udaną produkcją znad Sekwany.

Ocena filmu: 7/10

Dawid Kmieć

Slender Man

Niedzielna nuda niczym zjawa zaprowadziła mnie na średnio emocjonujący seans filmu „Slender Man” o amerykańskich nastolatkach, które najpierw naoglądały się głupot w Internetach, a później znikały w tajemniczych okolicznościach albo żegnały się z rozumem.

Horror ten nie zbliżył się do poziomu takich perełek jak „Ghostland” czy „Dziedzictwo”, ale też nie zhańbił niegrzeszącego przecież ambicją młodzieżowego kina grozy. Głupkowatą fabułę podano w dość zjadliwej formie, dzięki czemu półtoragodzinny obraz nie umęczył, a czasem nawet i łagodnie postraszył. Rozczarowało jednak przesiąknięte nijakością zakończenie, gwarantujące totalną obojętność po ewakuacji z sali kinowej.

Ocena filmu: 5/10

Dawid Kmieć

Fatum Elizabeth

Przyzwoitym thrillerem komediowym okazał się dziwaczny film zza oceanu „Fatum Elizabeth”, opowiadający o mającym nierówno pod sufitem naukowcu, który nigdy nie pogodził się ze śmiercią swojej młodej żony.

Od pierwszych minut klimatycznego seansu z niecierpliwością wyczekujemy sceny, w której ciekawość głównej bohaterki weźmie górę nad bezwzględnym zakazem wstępu do tajemniczego pomieszczenia w imponującej posiadłości na odludziu.

Intrygująca mieszanka grozy i humoru po części zrekompensowała słabości niekoniecznie poważnego scenariusza, który mimo dobrych intencji nie omieszkał zatroszczyć się o doprowadzenie widza do stanu lekkiego znużenia.

Ocena filmu: 6/10

Dawid Kmieć

303. Bitwa o Anglię

Polscy piloci z Dywizjonu 303 najpewniej przewracają się w grobie, a wszystko przez premierę wyjątkowo niepoważnego filmu „303. Bitwa o Anglię”, opowiadającego o bohaterskich wyczynach Polaków, którym w nagrodę zafundowano wygnanie z Wielkiej Brytanii.

Zgodnie z przewidywaniami polsko-brytyjski dramat wojenny bez zarzutu sprawdził się jako niezamierzona parodia, w której Marcin Dorociński zrobił wszystko, aby zaliczyć bodajże najbardziej kuriozalną rolę w swojej karierze. Pozbawiona klimatu i autentyczności produkcja razi sztucznymi dialogami i drewnianym aktorstwem, że o efektach specjalnych nie wspomnę.

Kręcenie takich filmów to wstyd, strata pieniędzy, marnowanie czasu i przede wszystkim robienie sobie jaj z nieżyjących bohaterów.

Ocena filmu: 3/10

Dawid Kmieć

Mission: Impossible – Fallout

Tym razem podstarzały Marsellus Wallace z „Pulp Fiction” nie dał się wydymać, dzięki czemu 1/3 populacji została uratowana.

„Mission: Impossible – Fallout” z wiecznie młodym Tomem Cruisem to niezwykle widowiskowa bajeczka, przy której James Bond to kino niemalże realistyczne. W szóstej odsłonie popularniej serii Ethan Hunt zawędrował aż do azjatyckiego Kaszmiru, gdzie przyszło mu stoczyć helikopterowy pojedynek o detonator.

Bez zbędnego doktoryzowania się trzeba przyznać, że ten trzymający w napięciu film sensacyjny zdał egzamin, zapewniając ponad dwie godziny pierwszorzędnej rozrywki.

Ocena filmu: 7/10

Dawid Kmieć

Człowiek, który zabił Don Kichota

Mimo szczerych chęci nie zdołałem pokochać długo wyczekiwanego „Człowieka, który zabił Don Kichota”, a wszystko przez bolesną porażkę ambitnego scenariusza w walce z samym sobą.

Przesiąknięta abstrakcyjnym poczuciem humoru produkcja opowiada o tym o czym opowiada.

Początkowo intrygujące zacieranie granic pomiędzy rzeczywistością a fikcją z czasem ewoluowało w nieznośny i zupełnie bezsensowny chaos, który chcąc nie chcąc musiał umęczyć.

Na pocieszenie pozostają klimatyczne zdjęcia z Półwyspu Iberyjskiego, a także ponadprzeciętne występy Don Kichota i jego wiernego giermka o imieniu Sancho.

Ocena filmu: 5/10

Dawid Kmieć

Jak rozmawiać z dziewczynami na prywatkach

Zabezpieczywszy wszelki dobytek pognałem do kina, by obejrzeć oryginalną i pełną absurdów punkową komedię science-fiction „Jak rozmawiać z dziewczynami na prywatkach”, która dosłownie zmasakrowała system, gwarantując niezapomniane doznania w trakcie wyjątkowego seansu.

Amerykański film, którego akcja rozgrywa się w drugiej połowie lat 70-tych ubiegłego stulecia opowiada o walczących z konformizmem brytyjskich punkowcach, którzy w dniu świętowania srebrnego jubileuszu królowej zaliczają iście odlotową imprezę nie z tej planety.

Jakkolwiek ten kosmiczny obraz nie przypadnie do gustu wszystkim osobom kochającym kino, to z całą pewnością warto dać mu szansę, choćby ze względu na walory muzyczne i wyśmienitą rolę drugoplanową odmienionej Nicole Kidman.

Ocena filmu: 8/10

Dawid Kmieć

Nieposłuszne

Melodramaty chcąc nie chcąc zmuszają nas do pochylenia się nad wielką miłością, która z różnych powodów ma przerąbane. Nie inaczej było w przyzwoitej produkcji „Nieposłuszne” o dwóch niebrzydkich lesbijkach, którym na drodze do szczęścia stanęli niegrzeszący seksapilem ortodoksyjni Żydzi, stawiający znak równości pomiędzy homoseksualizmem a Sodomią i Gomorią.

Lesbijski melodramat pomimo nierównego scenariusza osiągnął zadowalający poziom, co w dużej mierze jest zasługą znakomitych kreacji aktorskich Rachel McAdams, a zwłaszcza Rachel Weisz, która zasłużyła na oscarową nominację. W przeciwieństwie jednak do rewelacyjnej „Tajemnicy Brokeback Mountain” zabrakło na tyle wiarygodnej i poruszającej historii, która uczyniłaby obraz kultowym.

Ocena filmu: 6/10

Dawid Kmieć